ساعت نبضی (Pulse Watch) اصطلاحی است که به دو نوع متفاوت از ساعتها اشاره دارد؛ از یک سو، برخی ساعتهای مچی آنالوگ و مکانیکی هستند که بدون باتری کار میکنند و با حرکت دست (اصطلاحاً نبض دست) انرژی می‌گیرند. از سوی دیگر، ساعتهای هوشمند جدید با سنسور ضربان قلب نیز گاهی ساعت نبضی نامیده میشوند، زیرا نبض یا ضربان قلب کاربر را اندازهگیری میکنند. این مدل از ساعت را در انواعی از ساعت زنانه كاسيو می توانید مشاهده کنید. این تفاوت معنایی می‌تواند کاربران را دچار سردرگمی کند که آیا ساعت نبضی یک سنسور پایش قلب است یا یک ساعت خودکوک مکانیکی؟ اگر علاقه‌مندید که بدانید ساعت نبضی چیست و اطلاعات بیشتری پیرامون این ساعت به دست آورید، از شما دعوت می‌کنیم در ادامه این مقاله با مجموعه کرنوواچ همراه باشید.
تاریخچه ساعت نبضی (Pulse Watch)
تاریخچه ساعتهای نبضی پزشکی به اوایل قرن هجدهم باز می‌گردد. در سال ۱۷۰۱ میلادی، پزشکی انگلیسی به نام سر جان فلویِر (Sir John Floyer) نخستین ساعت نبضی را به طور تجاری عرضه کرد. هدف فلویِر این بود که پزشکان بتوانند نبض بیماران را با دقت بیشتری اندازهگیری کنند. این ساعت ویژه با کمک ساعت‌سازی به نام ساموئل واتسون (Samuel Watson) ساخته شد و ضربان قلب را در بازه شصت‌ثانیه‌ای می‌شمرد. به این ترتیب، پزشکان به جای شمارش دستی نبض در مدت زمان مشخص، از ساعت فلویِر برای شمارش دقیق‌تر ضربان قلب استفاده می‌کردند. در اوایل قرن بیستم و حوالی دهه ۱۹۲۰، برخی تولیدکنندگان ساعت در سوییس با افزودن اسکیل پالسیومتر (پالس‌سنج) روی صفحه‌ی ساعتهای کرنوگراف، امکان اندازهگیری سریع‌تر و دقیق‌تر نبض را برای پزشکان فراهم کردند.
در موازات این تحولات در حوزه پزشکی، ساعتهای نبضی مکانیکی (خودکار) نیز مسیر تکامل خود را پیمودند. نخستین سازوکار ساعت خودکوک (اتوماتیک) توسط ساعت‌ساز سوییسی آبراهام لوئیس پرُلِت (Abraham-Louis Perrelet) در سال ۱۷۷۰ میلادی ابداع شد. ساعتهای پرلت بدون نیاز به کوک دستی کار می‌کردند و انرژی خود را از حرکت یک وزنه داخلی تامین می‌نمودند.
این وزنه متحرک یا روتور با جنبش مچ دست کاربر می‌چرخید و فنر اصلی ساعت را کوک می‌کرد. در سال‌های بعد، سازندگان دیگری این تکنولوژی را بهبود دادند تا این که در سال ۱۹۲۳ اولین ساعت مچی اتوماتیک مدرن توسط جان هاروود (John Harwood) معرفی شد. به این ترتیب، ساعتهای نبضی مکانیکی (خودکار) به عنوان یکی از انواع محبوب ساعتهای لوکس در طول قرن بیستم رواج یافتند. از اواخر قرن بیستم نیز ساعتهای ورزشی دیجیتال با قابلیت نمایش نبض وارد بازار شدند که نقطه آغاز آن عرضه اولین ساعت ضربان‌سنج پوشیدنی توسط شرکت Polar در اوایل دهه ۱۹۸۰ بود.
بیشتر بخوانید: با تفاوت ساعت و مچ بند هوشمند آشنا شوید.
ساعت نبضی چیست؟
ساعت نبضی اصطلاحی است که برای اشاره به ساعتهای اتوماتیک مکانیکی به کار میرود. این ساعتها در دسته‌ی ساعتهای خودکار قرار می‌گیرند و برای کارکرد خود نیازی به باتری ندارند. به بیان دیگر، ساعت نبضی مکانیکی همان ساعت خودکوک است که با حرکات مچ دست به طور خودکار کوک میشود. یک وزنه کوچک یا روتور درون این ساعت تعبیه شده و زمانی که ساعت را روی مچ دست خود می‌بندید، با هر حرکت دست شما می‌چرخد و فنر کوک را شارژ می‌کند. ساعت نبضی مکانیکی از نظر ساختار داخلی بسیار شبیه ساعت مکانیکی معمولی است و مجموعه پیچیده‌ای از چرخ‌دنده‌ها، فنرها و قطعات ظریف دارد، با این تفاوت که کوک کردن آن نیازی به دخالت مستقیم شما نخواهد داشت.
از طرف دیگر، عبارت «ساعت نبضی» ممکن است به ساعتهای هوشمند یا دیجیتال مجهز به سنسور ضربان قلب نیز اشاره داشته باشد. این دستگاه‌ها در واقع پایشگرهای ضربان قلب هستند که به شکل ساعت مچی طراحی شده‌اند و میتوانند نبض یا تعداد ضربان قلب فرد را در لحظه اندازهگیری کنند؛ به عنوان مثال، بسیاری از مچ‌بندهای هوشمند سلامتی و ساعتهای ورزشی پیشرفته با سنسور اپتیکال ضربان قلب عرضه میشوند که به کاربران اجازه میدهند تعداد ضربان قلب خود را حین ورزش یا در حالت استراحت مشاهده و ثبت کنند. به عنوان مثال، بسیاری از ساعت زنانه سیتیزن و ساعت فردریک کنستانت زنانه از سنسورهای ضربان قلب برای اندازهگیری نبض کاربر استفاده میکنند.
ساعت نبضی چه تفاوتی با سایر ساعتها دارد؟
ساعت نبضی مکانیکی (اتوماتیک) و ساعتهای معمولی از جنبه‌های مختلفی با هم تفاوت دارند. علاوه بر این، ساعتهای نبضی هوشمند (دیجیتال) در مقایسه با ساعتهای سنتی نیز از جهاتی متفاوت‌اند. در جدول زیر، این تفاوت‌ها را بررسی خواهیم کرد:
| ویژگی‌ها | ساعت نبضی خودکار (مکانیکی) | ساعت نبضی هوشمند (سنسور ضربان قلب) |
| منبع انرژی | کوک خودکار توسط حرکت دست بدون نیاز به باتری | باتری قابل شارژ، نیازمند شارژ دوره‌ای برق |
| کاربرد اصلی | نمایش زمان به صورت مکانیکی، جنبه لوکس و کلکسیونی | اندازهگیری نبض قلب در کنار نمایش زمان و امکانات هوشمند
(اعلان‌ها، پایش سلامتی و …) |
| نحوه کارکرد | چرخش روتور داخلی با حرکات مچ دست و کوک شدن فنر اصلی ساعت | تابش نور LED به پوست و تشخیص تغییرات جریان خون با حسگر نوری (فناوری PPG) |
| دقت زمان‌سنجی | دقت متوسط (خطای چند ثانیه تا دقیقه در روز)
تحت تأثیر شرایط محیطی |
دقت بالا در نمایش زمان (با کریستال کوارتز)
دقت نسبی در سنجش ضربان قلب (وابسته به شرایط فیزیکی) |
| نگهداری و دوام | نیاز به سرویس دوره‌ای هر چند سال برای تنظیم موتور
حساسیت به ضربه و گردوغبار |
نیاز به بروزرسانی نرم‌افزاری
مقاومت معمول در برابر آب و ضربه؛ عمر مفید باتری محدود |
ساعت نبضی چگونه کار می کند؟
حالا که می‌دانیم ساعت نبضی چیست، در این بخش نگاهی عمیق‌تر به نحوه کارکرد این ساعت خواهیم داشت. ساعتهای نبضی بسته به نوع خود عملکرد متفاوتی دارند:
１.عملکرد ساعت نبضی مکانیکی (خودکار)
ساعت نبضی مکانیکی همان ساعت اتوماتیک است که با حرکت مچ دست کوک میشود. درون آن وزنه‌ای نیم‌دایره‌ای به نام روتور وجود دارد که با حرکت دست می‌چرخد و فنر اصلی را کوک می‌کند. فنرِ کوک شده انرژی لازم را به چرخ‌دنده‌ها منتقل می‌نماید و عقربهها را به حرکت در می‌آورد. اگر ساعت چند روز استفاده نشود، فنر تخلیه شده و ساعت متوقف میشود؛ بنابراین یا باید آن را تکان دهید یا از دستگاه وايندر استفاده کنید. برخلاف تصور، این ساعت از «نبض خون» انرژی نمی‌گیرد، بلکه از حرکت دست کاربر نیرو میگیرد.
２.عملکرد ساعت نبضی هوشمند (سنسور ضربان قلب)
ساعتهای هوشمند نبضی از تکنولوژی پرتونگاری نوری (PPG) بهره می‌برند. چند LED سبزرنگ روی پوست مچ دست نور می‌تابانند و با هر ضربان قلب، تغییر حجم خون در رگ‌ها میزان بازتاب نور را تغییر می‌دهد. حسگرهای نوری این تغییرات را ثبت کرده و تعداد ضربان در دقیقه را محاسبه میکنند. مدل‌های پیشرفته علاوه بر سنسور نوری، از شتاب‌سنج و گاهی ECG هم استفاده میکنند تا دقت اندازهگیری بالاتر رود. به نقل از تیم پشتیبانی Apple:
“Apple Watch uses green LED lights paired with light‑sensitive photodiodes to detect the amount of blood flowing through your wrist at any given moment.”
«ساعت اپل برای اندازهگیری نبض از چراغ‌های ال‌ای‌دی سبزرنگ به‌همراه فوتودیودهای حساس به نور استفاده می‌کند تا میزان خون جریان‌یافته در مچ دست را در هر لحظه تشخیص دهد.»
مزایای ساعت نبضی
مزایای ساعت نبضی چیست؟ در ادامه، مزایای ساعت نبضی را مورد بررسی قرار می‌دهیم:
- عدم نیاز به باتری (نوع مکانیکی): با حرکت دست کوک میشود و نیازی به تعویض یا شارژ باتری ندارد. در نوع هوشمند نیز پایش مداوم ضربان قلب امکان‌پذیر است.
- کوک خودکار و راحتی: نیازی به کوک دستی روزانه نیست؛ در نوع هوشمند نیز بدون تجهیزات پزشکی ضربان به سادگی کنترل میشود.
- حرکت روان عقربه و طراحی مهندسی: ثانیه‌شمار حرکت پیوسته دارد و طراحی مکانیزم داخلی برای علاقه‌مندان ساعتهای لوکس جذاب است.
- پایش سلامت و ورزش (نوع هوشمند): قابلیت سنجش نبض، کالری، فعالیت ورزشی و کیفیت خواب به صورت ۲۴ ساعته.
معایب ساعت نبضی
ساعتهای نبضی در کنار مزیت‌های خود، یک سری معایب نیز دارند:
- حساسیت بالا (نوع مکانیکی): آسیب‌پذیر در برابر گردوغبار، رطوبت و ضربه، نیازمند سرویس دوره‌ای.
- توقف در صورت عدم استفاده: در نوع مکانیکی پس از چند روز بی‌حرکت می‌ایستد. در نوع هوشمند نیازمند شارژ مکرر باتری است.
- کاهش دقت: ساعت مکانیکی خطای چند ثانیه‌ای در روز دارد و نیازمند تنظیم یا سرویس دوره‌ای خواهد بود. ساعت هوشمند نیز دقت سنسور وابسته به شرایط دست است.
- قیمت بالا: هم مدل‌های لوکس مکانیکی و هم مدل‌های پیشرفته هوشمند هزینه بالایی دارند و نگهداری آن‌ها نیز پرهزینه است.
کرنوواچ؛ مرکز خرید انواع ساعتهای مچی مردانه و زنانه اورجینال
در این مقاله دانستیم که ساعت نبضی چیست و نحوه عملکرد آن به چه صورت است. اگر قصد خرید یک ساعت مچی اورجینال را دارید، مجموعه کرنوواچ اینجاست تا به شما یاری رساند. کرنوواچ به عنوان واردکننده مستقیم انواع ساعتهای مچی مردانه و زنانه اصل از برندهای معتبر دنیا، مجموعه‌ای گسترده و متنوع را در اختیار شما همراهان گرامی قرار می‌دهد. این فروشگاه تمامی محصولات خود را با ضمانت مادام‌العمر اصالت عرضه می‌کند؛ به این معنی که خیالتان از بابت اصل بودن و کیفیت ساعت راحت خواهد بود. علاوه بر امکان خرید نقدی، کرنوواچ برای رفاه حال مشتریان عزیز، امکان خرید اقساطی از طریق سرویس «اسنپ‌پی» را نیز فراهم کرده است. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره قیمت ساعت مردانه سیتیزن و دیگر برندهای مطرح می‌توانید با کارشناسان مجموعه کرنوواچ تماس حاصل نمایید.
سوالات متداول
- ساعت نبضی چیست؟ آیا سنسور ضربان قلب است یا ساعت اتوماتیک؟
اصطلاح ساعت نبضی بیشتر به ساعتهای مچی اتوماتیک مکانیکی اطلاق میشود که با حرکت دست کوک میشوند و باتری ندارند؛ اما گاهی برای ساعتهای هوشمند دارای سنسور ضربان قلب نیز به کار میرود که نبض را اندازهگیری میکنند.
- چگونه ساعت هوشمند نبضی (پالسواچ) ضربان قلب را اندازه میگیرد؟
ساعتهای هوشمند نبضی با استفاده از سنسورهای نوری (فوتوپلتیسموگرافی) کار میکنند؛ یعنی با تاباندن نور LED به پوست و اندازهگیری تغییرات نور بازتابی از خون جاری در مچ دست، تعداد ضربان قلب در دقیقه را محاسبه میکنند.
- ساعتهای نبضی اتوماتیک چه مزایایی دارند؟
ساعتهای نبضی مکانیکی (خودکوک) بدون نیاز به باتری کار میکنند، به طور خودکار کوک میشوند و حرکت نرم و ممتد عقربهها را ارائه میدهند. این ساعتها از نظر هنری و فنی ارزشمندند و با نگهداری مناسب میتوانند سالها (بلکه نسلها) دوام داشته باشند.
